Dünyanın Ruhu Haykırıyorken Hakk'ı Birkaç Kişinin İhtirası Yönetiyor Dünyayı!

Yüreğim burkuldu, sanki bütün olanların tek suçlusu benim, ben bir hiçim, hiçliğin içinde bir hiç.

Neden inanmıyorlar bu hiçliğe?

Oysa insanın özü kabul eder, özünde vardır o inanç.

Amacı ne, inancın yokluğunun iddia edilmesinin?

Hep aynı bahaneler kendi ihtiraslarının haklılığı için.

Nerede kaldı senin ruhun !

İstemesen de var kalbin !

Hiç mi acımıyor için !

Bir buğday tanesi kadar da mı kalmadı kalbinde beyazlık?

Bu beyazlık bitip tükenir mi ki?

Tükenmez ise o beyazlığı bulun artık !

Ruhunuzun feryadını duyun artık !

Sizin ruhunuza ben ağlıyorum.

Belki bu ağlamalar kalbinizin kirini az da olsa yıkar,

Gördüğünüz için değil bu ağlamaları

Çünkü göremez ruhu olmayan onları.

Belki gözden akan merhamet, gönülden edilen dua ruhunuza dokunur.

Bir Daha Yapar

Son ders zilini duyar duymaz çantasını sırtına taktığı gibi merdivenleri ikişer ikişer atlayarak okulun kapısından çıkan Hamza'nın arkadaşlarıyla hayalini kurdukları maçın başlamasına iki saat kalmıştı. Eve uğrayıp topunu alıp sahaya gidecekti. Eve ulaşmak için en kestirme yolları kullanıyordu. Oturdukları sokağa girdiğinde evlerinin yıkıldığını gördü, betonların arasında da hayalini kurdukları maçı yapacakları siyah kareli top...

Hayır olamaz yanlış görüyorum diye düşünüp sokakların arasında hızlıca koşmaya başladı. Geçtiği sokaklara gözyaşlarıyla izler bırakıyordu, yanlış değildi. Sabah okula gitmeden önce annesinin kapıdan kendisini uğurladığı evleri yerle bir olmuştu. Dişlerini sıkıp , ellerini yumruk yaptı. Kinini gözlerinden okumak mümkündü, kimin yaptığını çok iyi biliyordu. Evlerini dört kez yıkan siyonist askerler. Yıkılan evlerini izlerken gözlerinden taşan yaşlar yanaklarından süzülerek parçalanan taşların üzerine akıyordu. Tam o sırada omzuna konan bir el hissetti. Arkasını döndüğünde babasıyla göz göze geldi. Babası göz yaşlarını silerek "Hamza'm , aslanım, Hamza'lar güçlüdür. Benim Hamza'm büyük adam olacak .Büyük adamlar ağlamaz Hamza ! Onlar yıkarsa bizde tekrar yaparız. Bu dava büyük Hamza'm hem de çok büyük " dedi. Babasının boynuna sarıldı onun da büyük adam olduğunu düşündü, babası her zaman çok güçlüydü. Bir an önce büyüyüp babası gibi güçlü olmak istiyordu. Artık ağlamıyordu göz yaşları yerini tebessüme bırakmıştı. Çünkü biliyordu ki küçük şeyler büyük adamları üzmez.

Onlar evlerini bin kere yıksalar babası bin defa daha yine yapardı.

Kudüs Mukaddes Miras/Analizi

Diyanet Yayınlarına ait ve derleme bir kitap.

Bir akademisyen, sanatçı, öğretmen, zanaatkar, anne, öğrenci, edebiyatçı, tarihçi, ilahiyatçı,öğrenci...

Yaşam standartları ve hayat tarzları bambaşka olan bu insanların Kudüs'e bakışını ele alan harika bir kitap. Öğretmen bir eğitimci penceresinden Kudüs'e bakarken, bir ilahiyatçı manevi boyutta Kudüs'e bakıyor, bir öğrenci evvela Kudüs'ü öğrenmeye niyet ediyor, bir tarihçi Kudüs'ün hem İslam ile hem de İslam'dan önce Kudüs'ün önemini inceliyor. meslek farklı, bakış açısı farklı fakat her biri bizlere bambaşka pencereler aralıyorlar. Her biri ciddi manada önem arz ediyor

Kitabı okuyup Kudüs'ün sizdeki önemini muhasebe etmeyi unutmayın.

Kudüs, bizim mukaddes mirasımız.