İVAN İLYİÇ'İN ÖLÜMÜ

Tolstoy'un kaleme aldığı bu muazzam roman için analizime şu sözlerle başlamak istiyorum.

"Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?"

Ölümcül bir hastalığa yakalanan ve bunun farkında olan İlyiç'in psikolojisini, ölüme hazırlanışını, hayat muhasebesini, iç sorgulamasını anlatıyor kitap. Sıradan bir adamın sıradan ölümünü kendi gözünden tasvir ettiriyor yani. İlyiç'in her geçen gün artan fiziksel ve ruhsal sancılarını, yaşadığı hayatı gözden geçirişini anlatan eserde sonunda yaşadığı hayatın yaşaması gereken hayat olmadığını anlayan adamın pişmanlığını gözler önüne serilmiş. Bir yandan da etrafındaki insanların öleceğini bildiği halde bu duruma nasıl kayıtsız kaldıklarını "ölen ben değilim" düşüncesinin ölecek olan insana yaşattığı duyguları ele alıyor.

Muazzam bir psikolojik çözümleme olarak gördüğüm eserde, insanı hayatın telaşesinden çekip 'Ben ne yaşıyorum, yaşıyor muyum yoksa sadece nefes mi alıp veriyorum, bu zamana kadar ne için yaşadım ve bundan sonra ne için yaşamalıyım?' sorusunu sorduruyor. Ölüm gelip bizi bulmadan ne yapmamız gerektiğini düşündüren bir iç muhasebeye dikkat çeken eserden, belirsizlikten hoşlanmam fakat hayatta bazı noktalarda belirsizlik şartmış bunu anlamış oldum. Ne zaman öleceğini bilme duygusu insanın psikolojisini felç eder görmüş oldum.

Okumasını ve analizini zevkle yaptığım bu kitap, sizlerin de hayatına dokunmalıdır diye düşünüyorum. Kitapla kalın.

SİMYACI

Paulo Coelho‘nun severek okuduğum ilk kitabıydı.

Durgun, masal tarzı anlatımıyla okuyucuyu kendine çeken bir etkiyle yazılmış, Santiago adında genç İspanyol çobanın gördüğü rüyanın peşine düşerek Mısır Piramitlerinde hazine arama yolculuğuna okuru da ortak ediyor. Size şaşırtıcı gelebilir, Santiago'nun koyunları yolculuğun bir kısmına kadar kendisine eşlik ediyor. İnsanların onun koyunlarına ilgi duymasından, oynamasından çok hoşlanmıyor. Çünkü koyunları yetişkinlerden korkuyor, çocukları ise çok seviyor….. Şaşırtıcı olan ise koyunların insanların yaşlarını bilmesi ve ona göre davranmaları. Kişisel menkıbesini ararken, başına birçok iş geliyor öyle zamanlar oluyor ki insan hayat ırmağının akış yönünü değiştiremiyor…

Çünkü ......... Yüreğimiz neredeyse hazinemiz oradadır diyor yazar.